Obłóczyny ministrantów
W drugi dzień świąt Bożego Narodzenia dwóch kandydatów: Kacper i Adam otrzymali strój liturgiczny przeznaczony dla ministrantów. Odtąd w pełni mogą posługiwać przy ołtarzu. Zdjęcia w Galerii.
Zjazd absolwentów
17 listopada swój złoty jubileusz obchodził Zespół Szkół Elektronicznych w Zduńskiej Woli. O godzinie 9.00 została odprawiona Msza dziękczynna w intencji całej społeczności szkolnej i absolwentów. Przewodniczył ks. Aleksander absolwent tejże szkoły, a Słowo Boże wygłosił Ks. Proboszcz. W czasie Mszy zebrano ofiarę jako pierwszą cegiełkę na nowy sztandar szkoły. Po Eucharystii wszyscy udali się do szkoły na dalsze uroczystości pięćdziesięciolecia szkoły. Zdjęcia w galerii.
UROCZYSTOŚĆ POŚWIĘCENIA I WMUROWANIA KAMIENIA WĘGIELNEGO
Budowa nowego kościoła to dzieło stanowiące cząstkę w budowaniu królestwa niebieskiego, aby w nim przez wiarę i miłość jednoczyć się z Chrystusem kamieniem węgielnym Kościoła.
„Roku Pańskiego 2012 dnia 28 miesiąca października, gdy w kościołach konsekrowanych obchodzi się rocznicę poświęcenia kościoła własnego, na zakończenie pierwszych Misji Świętych prowadzonych przez Misjonarzy Świętej Rodziny, Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Wiesław Alojzy Mering poświęcił i wmurował kamień węgielny. Na większą chwałę Boga w Trójcy Świętej Jedynego kładziemy ten kamień węgielny wyjęty z miejsca męczeńskiej śmierci św. Pawła Apostoła w Tre Fontane w Rzymie w mury powstającej Świątyni p.w. św. Pawła Apostoła w Zduńskiej Woli”. Słowa te zawarte zostały w dokumencie złożonym wraz z kamieniem węgielnym w murach powstającej świątyni. W tej podniosłej uroczystości wzięli udział licznie zebrani kapłani, władze samorządowe, zaproszeni goście oraz wierni parafii św. Pawła. Słowo Boże wygłosił Ojciec Misjonarz ze Zgromadzenia misjonarzy Świętej Rodziny, który prowadził pierwsze misje parafialne w parafii św. Pawła. Po modlitwie komunijnej ks. Proboszcz podziękował ks. Biskupowi za dzisiejszą uroczystość i za życzliwość jaką okazuje wobec nowej parafii. Niedawno było poświęcenie placu 28 czerwca 2011. W ciągu 16 miesięcy zostały zalane fundamenty i pobudowany budynek gospodarczy wraz z garażami, a w tym roku zostały wzniesione mury na wysokość trzech metrów. Podziękował wszystkim którzy wpierają budowę świątyni: projektantom – firmie Promark, fundatorom fundamentów świątyni p. Trzcińskim, firmom Gabrysiak i Kaczmarek, które budują świątynię, kapłanom dekanatu zduńskowolskiego z dziekanem ks. prał. dr Dariuszem Kalińskim oraz kapłanom rejonu sieradzkiego z wikariuszem biskupim ks. prał. Mariannem Bronikowskim, kapłanom Kurii Diecezjalnej oraz ks. prał. Józefowi Nocnemu, który był inicjatorem powołania nowej parafii. Ks. proboszcz podziękował także rodzicom dzieci, które przygotowują się do pierwszej Komunii świętej, za ufundowanie specjalnej szkatuły w której został złożony kamień węgielny. Wszystkim parafianom i mieszkańcom Zduńskiej Woli, a także tym, którzy anonimowo wspierają budowę świątyni. Po księdzu proboszczu, swoje słowo skierował do zgromadzonych ks. Biskup. Wyraził on wielkie uznanie dla dzieła jakie tu powstaje i że wskazanie ks. Andrzeja Jaworskiego przez ks. prałata Józefa Nocnego na budowniczego kościoła było dobrym wyborem. Ks. Biskup patrząc na obydwu księży stwierdził że są oni niejako „ jak ojciec i syn”. Podziękował też wszystkim, którzy wspierają budowę świątyni i za dobrą współpracę jaka jest między parafią a władzami samorządowymi.
Następnie w uroczystej procesji wszyscy udali się na teren nowej świątyni, gdzie ks. Biskup pobłogosławił kamień węgielny. Po modlitwie błogosławieństwa i poświęceniu wodą święconą, autentyczność tego historycznego wydarzenia własnoręcznym podpisem potwierdzili: Biskup Włocławski Wiesław Alojzy Mering, Wikariusz Generalny ks.infułat Leonard Urbański, Proboszcz Parafii św. Pawła Ap. ks.Andrzej Jaworski orazpozostali kapłani i wierni. Akt poświecenia i wmurowania odczytał ks. Proboszcz, a następnie umieszczony w specjalnej tubie wraz z kamieniem węgielnym został złożony w jednym z filarów kościoła. Na koniec ks. Biskup udzielił błogosławieństwa, który był związany z odpustem zupełnym na zakończenie misji parafialnych.
W historii budownictwa kamień węgielny dla jednych był pierwszym elementem, który kładziono w murach u węgła, czyli narożnika. Dawał trwałość całej budowli, łączył jej ściany zewnętrzne i wyznaczał ich kierunek. Miał więc on pierwotnie konkretne znaczenie konstrukcyjne, stanowił podporę. Według innych jest to kamień, który różni się od innych kształtem i przeznaczeniem. Odmienność funkcjonalna sprawiała, iż był on często odkładany przez budujących i umieszczany w obiekcie jako ostatni, a nie pierwszy, jak zwykło się uważać. W budowlach o wnętrzach przesklepionych, kamieniem tym był zwornik sklepienia, założonego na krzyżowaniu się nawy głównej z transeptem. Razem z kamieniem fundamentalnym i ołtarzem tworzył on oś wertykalną, symbolizującą drogę człowieka z ziemi do Królestwa Niebieskiego. Potwierdzeniem tej praktyki wydają się być rozwiązania sklepień zastosowane w budowlach romańskich i gotyckich, szczególnie w przęśle centralnym.
Dopiero z czasem kamień węgielny nabrał znaczenia symbolicznego, a kamień zamienił się w… cegłę. Kiedyś zakładanie pod budowę domu kamienia węgielnego, na którym wyryte było imię wznoszącego, było bardzo ważnym momentem. Dzisiaj jest to jedynie piękny zwyczaj. Może i dobrze że jest to piękny zwyczaj. Dla wszystkich obecnych na uroczystości nie było to tylko wydarzenie historyczne, ale dużym przeżyciem duchowym wyrażonym na twarzy wiernych. Zdjęcia w galerii.
WYPOCZYNEK W KRYNICY MORSKIEJ
Od 25 do 31 lipca grupa ministrantów i scholii przebywała nad morzem Bałtyckim w Krynicy Morskiej w domu rekolekcyjnym sióstr św. Katarzyny przy ul. Teleexpresu. Pierwszy dzień do długa droga w czasie której zatrzymaliśmy się w Toruniu zwiedzając stare miasto i najnowocześniejszy stadion żużlowy na świecie. Wieczorem przybyliśmy na miejsce, gdzie jeszcze tego samego wieczoru korzystaliśmy z uroków morza. Nad morzem spędziliśmy cały dzień czwartkowy. W piątek pojechaliśmy do Katedry w Gdańsku – Oliwa, słuchając koncertu organowego słynnego oliwskiego instrumentu. Następnie spacerowaliśmy po deptaku i molo w Sopocie i przejechaliśmy na starówkę w Gdańsku. Z portu w Gdańsku przepłynęliśmy statkiem na Westerplatte i busem wróciliśmy do domu. W sobotę ruszyliśmy na ponad trzygodzinny spacer wzdłuż morza i wchodząc na najwyższy punkt parku czyli na Wielbłądzi Garb. Zwiedziliśmy miasteczko korzystając z różnych atrakcji znajdujących się w centrum. Niedziela to odpoczynek do południa, a popołudniu korzystanie z kolejnego upalnego dnia w miasteczku i nad morzem. Ostatni dzień to rejs statkiem do Fromborka i zwiedzanie kompleksu katedralnego oraz samej katedry, gdzie pochowany został Mikołaj Kopernik. Po obfitości atrakcji wszyscy szczęśliwie wróciliśmy we wtorek do domu. Każdy dzień rozpoczynaliśmy Mszą świętą dziękując za dotychczasowe przeżycia, prosząc jednocześnie o kolejny błogosławiony dzień, pamiętając także o tych którzy pozostali w domu. Wierzymy, że wszystkie nasze prośby zostały wysłuchane, gdyż każdy dzień był piękny, słoneczny i radosny, co sprawiało, że niektórzy zapominali że trzeba iść spać, by następny dzień był tak samo piękny.
Trzeci parafialny dzień dziecka
Modlitwą i zabawą wypełnił się Dzień Pański 3 czerwca w parafii św. Pawła w Zduńskiej Woli. Na początku prosiliśmy o Boże błogosławieństwo podczas Eucharystii, która rozpoczęła obchody świętowania dnia dziecka. Po Mszy świętej, której przewodniczył ks. Proboszcz Andrzej Jaworski, rozpoczęła sie druga część – zabawa na placu budowy, który tego dnia przerodził się w wielki plac zabawy. Dzieci bawili się z klaunami, w wesołym miasteczku; brali udział w różnych konkursach i zawodach paintballa, cymbergaja i łowieniu maskotek. Swoją obecnością uświęcili ten dzień schola parafialna oraz zespół muzyczny z technikum elektronicznego w Zduńskiej Woli. W zorganizowanie i przeprowadzenie naszego parafialnego dnia dziecka zaangażowała się młodzież oraz dorośli. Wspólna współpraca i zaangażowanie przyczyniły się do wspaniałego przeżycia nie tylko dnia dziecka ale także dnia świątecznego. Mamy nadzieję, że też stanie się przyczynkiem do budowania i pogłębiania więzi rodzinnych, gdyż całe rodziny udział w dniu dziecka nie tylko z naszej parafii. Wspólna modlitwa i zabawa przy parafii jest także dobrą okazją do budowania nie tylko nowej świątyni, ale przede wszystkim do budowania wspólnoty parafialnej w której każdy odnajdzie swoje miejsce. Parafialny dzień dziecka to wielkie wyzwanie, ale wszyscy zadowoleni z tak wspaniale spędzonego dnia.
W tym miejscu pragniemy podziękować wszystkim, szczególnie J. E. Ks. Bp Wiesławowi Meringowi za udzielenie swego pasterskiego błogosławieństwa oraz wszystkim instytucjom, firmom i osobom prywatnym za okazane serce, dzięki któremu można było zorganizować nasze dziecięce świętowanie. Serdeczne podziękowanie kierujemy do tych, którzy włączyli się w przygotowanie i przeprowadzenie parafialnego dnia dziecka. Zdjęcia w galerii
UROCZYSTOŚĆ I KOMUNII ŚWIĘTEJ
W niedzielę 13 maja 2012 roku swoją uroczystość przeżywała przyjęcia Pana Jezusa do swego serca grupa 29 dzieci ze szkoły podstawowej nr 10. Otoczmy te dzieci naszą modlitwą aby rozwijało się w nich Boże życie.
Tydzień później 20 maja swoją uroczystość przeżywała druga grupa dzieci ze Szkoły Podstawowej nr 9
„CHRYSTUS UMARŁ, CHRYSTUS ZMARTWYCHWSTAŁ, CHRYSTUS POWRÓCI”
WIELKANOC 2012
BAL KARNAWAŁOWY
W dniu 12 lutego 2012 r. w restauracji „BIESIADA” odbył się bal karnawałowy dla rodziców ministrantów, lektorów i zaproszonych Gości.
W trakcie balu odbyła się aukcja obrazów i prezentów – niespodzianek, z której dochód przeznaczono na Parafialny Dzień Dziecka. Wspaniała zabawa odbywała się przy atrakcyjnej muzyce w wykonaniu zespołu APLAUZ. Dobra muzyka i bogato zastawione stoły wszystkim na wszystkich biesiadnikach wywarły niezapomniane wrażenia. Dziękujemy wszystkim sponsorom i wszystkim którzy dobrze się bawili. Z radością czekamy na następny bal.
BOŻE NARODZENIE 2011/2012
NOWY ROK LITURGICZNY
27 listopada 2011 – 31 listopada 2012 roku
pod hasłem
KOŚCIÓŁ NASZYM DOMEM
Nowy Rok Liturgiczny rozpoczyna się w Kościele od Adwentu, mającego podwójny charakter: oczekujemy na świętowanie pierwszego przyjścia naszego Pana Jezusa, kiedy to Słowo Ciałem się Stało a więc narodzenie Jezusa Chrystusa w Maryi Dziewicy. Adwent to też czas oczekiwania na powtórne przyjście Chrystusa na ziemię, aby ją osądzić i każdemu oddać za uczynki dokonane w ciele: dobre lub złe. Czuwajmy, aby zastał nas na modlitwie i pełnych wdzięczności.