DUCHOWA ADOPCJA DZIECKA POCZĘTEGO

        Duchowa Adopcja powstała po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. W roku 1987 została przeniesiona do polski. Jest: – modlitwą w obronie poczętego życia; – osobistym wypełnianiem Jasnogórskich Ślubów Narodu;  – pomocą dla osób cierpiących z powodu grzechu aborcji.

       Duchowa Adopcja jest modlitwą w intencji dziecka, którego życie w łonie matki jest zagrożone. Imię dziecka zna jedynie Pan Bóg. Duchową Adopcję rozpoczynamy od złożenia uroczystego przyrzeczenia. Można je złożyć Panu Bogu w dowolnym dniu w roku ale tradycją staje się podejmowanie jej w uroczystość Zwiastowania Pańskiego (25.III), wtedy zakończenie modlitwy przypada w Boże Narodzenie. Duchowa Adopcja trwa 9 miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej radosnej, światła, bolesnej, chwalebnej (Ojcze nasz, 10 Zdrowaś Maryjo, Chwałą Ojcu) oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki i jego rodziców:

        „Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi która urodziła Cię z miłością, oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Tobą po urodzeniu – proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, które duchowo adoptowałem, a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę daj jego rodzicom miłość i odwagę aby swoje dziecko pozostawili przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen”

Do modlitwy można dołączyć dowolnie wybrane dodatkowe postanowienia